Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

  • Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
  • Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Quid me istud rogas? Haec dicuntur inconstantissime. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

Scilicet vocabulis rerum mutatis inconstantiae crimen ille effugit, nos effugere non possumus! Ille Metelli vitam negat beatiorem quam Reguli, praeponendam tamen, nec magis expetendam, sed magis sumendam et, si optio esset, eligendam Metelli.

De vacuitate doloris eadem sententia erit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Restinguet citius, si ardentem acceperit. At coluit ipse amicitias. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Sed quot homines, tot sententiae; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

  1. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
  2. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
  3. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;